Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu przy pomocy specjalnego aplikatora bardzo niskiej temperatury, która dostarczana jest do miejsca zmienionego chorobowo. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się w jednym cyklu kilkukrotnie. Doprowadza to do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych i w konsekwencji destrukcji tkanki. Krioterapia miejscowa stosowana jest do leczenia:
- zmian skórnych łagodnych i złośliwych (np. brodawki skórne, choroba Bowena)
- zmian powstałych na błonach śluzowych (np. leukoplakia, pachydermiakłykciny kończyste)
- destrukcji zmian łagodnych i nowotworowych w obrębie jamy brzusznej, zwłaszcza wątroby (np.naczyniak)
Krioterapia ogólna polega na poddaniu całego ciała przez krótki czas (do 3 minut) działaniu bardzo niskich temperatur (około -150 °C). Powodować to ma reakcje organizmu na zimno, które są korzystne w leczeniu wielu chorób.
- zapalenia stawów (reumatoidalne, młodzieńcze przewlekłe, reaktywne, łuszczycowe, zesztywniające zapalenie kręgosłupa)
- zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym – dna moczanowa
- przewlekłe zapalenie kręgosłupa szyjnego
- zespół bolesnego barku
- zapalenie okołostawowe ścięgien, torebki stawowej i mięśni
- zespół fibromialgii (choroby reumatyczne tkanek miękkich)
- zwichnięcie i skręcenie urazowe stawów
- uszkodzenie łąkotki
- naderwanie ścięgien i mięśni
- zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu (metoda zachowawcza)
- zwalczanie odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięśni w procesie rehabilitacji neurologicznej
- ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne
Zastosowanie w leczeniu
- przemęczonych fizycznie i psychicznie osób dorosłych
- sportowców wyczynowych