Laseroterapia, a dokładniej biostymulacja laserowa, to reakcja tkanek na naświetlanie słabą wiązką laserową o długości fali świetlnej od 630 do 1100 nm, co odpowiada barwom od jaskrawej czerwieni, do niewidzialnej podczerwieni. W tym właśnie przedziale absorbcja wody i barwników zawartych w tkankach jest najmniejsza, co umożliwia głębokie (nawet do 6 cm) wnikanie światła do wnętrza organizmu i tym samym pozwala uzyskać pożądany efekt terapeutyczny. Biostymulację prowadzi się wyłącznie laserami o małej i średniej mocy, zwykle od 2 do 200 mW. Terapia laserowa może być stosowana jako monoterapia lub terapia uzupełniająca przy leczeniu farmakologicznym, fizjoterapii i innych metodach leczenia.
Skutki wpływu niskoemisyjnego promieniowania laserowego:
- uśmierzenie bólu
- wpływ przeciwzapalny (np. w RZS)
- przyśpieszenie gojenia się ran i owrzodzeń
- stymulacja systemu odpornościowego
- przyspieszanie formowania kostniny w złamanych kościach
- poprawia przewodnictwo nerwów
- poprawia stan czynnościowy naczyń tętniczych i włosowatych
- działa przeciwbólowo
Wpływ niskoemisyjnego promieniowania laserowego:
- traumatologia (medycyna sportowa) i ortopedia
- reumatologia
- neurologia
- dermatologia
- chirurgia
- akupunktura – laseropunktura
Zastosowanie
- choroba zwyrodnieniowa stawów
- zespoły bólowe w przebiegu dyskopatii w lędźwiowym i szyjnym odcinku kręgosłupa
- zapalenia okołostawowe
- zespoły powstałe w wyniku przeciążeń mięśni i tkanek miękkich okołostawowych
- zapalenie ścięgien, powięzi, pochewek ścięgnistych i kaletek stawowych
- utrudniony zrost kości
- przewlekłe stany zapalne
- nerwobóle nerwów obwodowych
- neuropatia cukrzycowa
- trudno gojące się rany i owrzodzenia
Wskazania:
Zalety terapii laserowej:
Ponadto łódzcy lekarze po trzyletnich badaniach udowodnili, że biostymulacja laserowa wpływa korzystnie w walce ze stwardnieniem rozsianym (SM). Co trzeci traktowany w ten sposób chory reaguje pozytywnie, czyli odczuwa poprawę.
- choroba nowotworowa (bezwzględnie)
- ciąża (bezwzględnie)
- zaburzenia wydzielania gruczołów dokrewnych, szczególnie nadczynność i niedoczynność tarczycy
- nie ustabilizowana cukrzyca
- arytmia
- stany ostrej niewydolności krążenia
- ciężkie zakażenia wirusowe i grzybice
- wysoka gorączka
- nadwrażliwość na światło
- przyjmowanie leków światlouczulających
- choroby umysłowe
- choroba niedokrwienna serca może wymagać kontroli kardiologa w trakcie leczenia, choć aplikowaną zwykle energię, do 12 J na zabieg, uważa się za bezpieczną